Format JPEG jest od wielu lat formatem używanym do zapisu wszelki danych graficznych w postaci bitmapy (np. zdjęcia z aparatu). Cechuje go bardzo mały rozmiar pliku, wynikający ze szczególnego sposobu kompresji, zwanej „kompresją stratną”, co oznacza, że bitmapa zapisana za pomocą tego formatu pliku może różnić się od wersji oryginalnej. Właśnie te „straty” wynikające z używania tego formatu zapisu powodują obawy artystów, że prace przekazane do druku w tym formacie stracą na jakości.
Prawda jest jednak taka, że jeżeli współczynnik kompresji będzie na poziomie „Maximum Quality” (czyli zachowania jak najwyższej jakości), to na wydruku nie będzie żadnych śladów „stratnej kompresji”, zaś sam format zapisu w rzeczywistości chroni przed licznymi błędami, którzy twórcy popełniają przy zapisywaniu do innych „szlachetnych” formatów, takich jak TIFF, PDF czy PSD.
W formatach innych niż JPEG (TIFF, PDF, PSD), można zapisać wiele obiektów i danych, które w rzeczywistości na wydruku mogą być odwzorowane zupełnie inaczej, niż wyobrażał sobie to twórca. Można tam zamieścić dodatkowe kanały, krzywe, warstwy, strony, niestandardowe przestrzenie kolorystyczne i wiele innych. Poczciwy JPEG pozwala na zapisanie bitmapy, która jest w jednej z trzech przestrzeni kolorystycznych:
- RGB (tę zalecamy)
- Grayscale
- CMYK (tę odradzamy)
Do tego nie pozwala na zapisywanie dodatkowych kanałów czy obiektów wektorowych (ścieżek), ani też dokumentów wielostronicowych. Kolory mogą być jedynie 8-bitowe, co dla możliwości urządzeń drukujących w zupełności wystarczy.
W dodatku format ma tę wielką zaletę, że jest bardzo „kompaktowy”, więc przesyłanie plików zajmuje dużo mniej czasu niż w przypadku innych typów zapisów.
Nie nadaje się jedynie do zapisywania grafik wektorowych oraz tekstów, ale w przypadku bitmap przekazywanych do druku – zawsze można na nim polegać. Należy tylko pilnować by podczas zapisu nie użyć zbyt dużego stopnia kompresji oraz dołączyć PROFIL KOLORYSTYCZNY.